W Twym Sercu

Yap_Snow

W Twym Sercu

W odchłaniach Twej białej piersi,
W czerwieni mięśni i tkanek
Nie bije już żywe serce.
Zostało Ci odebrane.

Wstawili tam bryłę lodu,
Obślizgłą, zimną, ponurą,
Zmrożoną, że po jej dotknięciu
Odrywa się mięso ze skórą.

Ludzie chcieliby ją stopić
Ogniem swej niby- miłości,
Wtedy nie zostałoby w piersi
Twej nic oprócz śmiesznej nicości.

Bo lód roztopiony paruje,
A para w powietrze ulata,
A co by Ci było po sercu
Lecącym na inny kraniec świata?

Dlatego ubiorę łyżwy,
Ostre jak metal o poranku
I zrobię sobie przejażdżkę,
Gładką, bez żadnych przystanków.

Przejażdżkę po Twoim sercu,
Zakończoną zamaszystym obrotem,
A potem raz jeszcze, raz jeszcze,
W tę stronę, a potem z powrotem.

I tak oto swą dziwną osobą
Pełną kantów i innych ostrości
Wyryłam w Twym sercu swe imię.
Pozostanie tam do końca wieczności.